Kendi kendimi motive etmek icin isiltilari, suslemeleri internetten izleyerek, komik filmlerin icinde bogulmaya calisiyorum.
Emek emek baktigim, gozumden sakindigim, aklim sira hayatlarini kurtarmaya calistigim 10larca kedi ve kopekten birine bir sey oldugunda ben tepetaklak oluyorum. 10 sene oldu, kendim icin yasamayi erteleyeli. Bazen dusunuyorum, bu ertelemeler ne zaman bitecek yada bitecekmi acep diye. Kollarımda derman, gozlerimde yas kalmamasi gerekirdi aslında gecen bunca sene icinde. Hala oluk oluk acılı yaslar akabiliyorsa, hala bir tanesi hastalandimi kosa kosa kliniklere gidebiliyorsam bu yasadigimin gostergesi mi?
Bazen bakarken gormuyor, dinlerken duymuyor olabilir mi insan? Ust kata cikip, inip sonra tekrar cikip inip ne yapacagini bilmediginde zihni oyun mu oynar kisi ile? Saga sola yetmeye calisirken aslinda kendine yetemediginin farkina nasil varilir?
Gunleri takip etmeyi birakali, haftalar ve aylar sel olup gecen senelerin derdine dusmemek aklillara ziyan bir durum galiba. Halbuki cok degil daha 2,5 sene evvel ben degilmiydim bu uzuntulerden 2. kez meymenetsiz hastaliga yakalanan. Kendine yakistirmadikca cabuk atlattim olmuyor aslinda. Ama gel de bunu bana anlat.
Ne zaman akillanacagim. Kime dert yansam, kendi derdini neden koyar karsima ? Cok mu zor haklisin, cok uzucu demek? Merak etme ben yanindayim, yalniz degilsin diyen tek kisinin hayatimda olmamasi benim sucum mu yoksa layigim mi? Sen birak ben hallederim diyen biri bile yokken ben ne cok kisiye bunu soyluyorum. Beceremesem de deniyorum.
Bunu yazarken aklimdan ,aslinda ne cok kisinin zor zamanlarinda yaninda olmusum gecti. Saymaya kalksam eminim cogunu unuturum dile kolay cok uzun yıllar var hatirlanmasi gereken. Eden bulur derler, oysa en yakinimdan gordum etmeyen buluyor aslinda. Kendini iyi pazarlamak, kapris ve simariklik yaptiginda ise yaramasi, bencil olanlara ozgu bir meziyet galiba.
Geldim gidecegim ama hala cozemedim ben bir suru konuyu. Sadece tekrar derin nefes alabilmek istiyorum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder